داروی سلژیلین | سلجیلین | کاربرد ، مقدار و روش مصرف ، عوارض جانبی و میزان مصرف | selegiline

نام تجاری

Eldepryl , Zelapa

کاربرد

بیماری پارکینسون

اطلاعات دارویی : علت بیماری پارکینسون هنوز مشخص نیست اما علائم رعشه و گرفتگی عضلانی به دلیل کمبود یک ماده شیمیایی در مغز به نام دوپامین است. راساژیلین  ( رازاگیلین ) با افزایش دوپامین مغز سبب کاهش علائم می‌شود. رازاگیلین ممکن است به صورت تنها و یا به همراه سایر داروها که حاوی ترکیب لوودوپا هستند برای درمان بیماری پارکینسون تجویز شود. وقتی که این دارو با سایر داروها تجویز می‌گردد می‌توانند سبب کنترل علائم در زمانی شود که اثر سایر داروها رو به افول می‌نهد. به این مسائل تغییرات انتهای دوز گفته می‌شود.
موارد منع مصرف داروی راساژیلین | رازاگیلین

به تاریخ انقضای داروی راساژیلین توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام‌شده است،از آن مصرف نکنید.
هرگز داروی راساژیلین را به کس دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
راساژیلین را بیش از دوز تجویز شده توسط پزشک، مصرف نکنید.
تداخل دارویی راساژیلین ( راساژیلین ) را چک کنید و حتماً به پزشکتان، اطلاع دهید که در حال مصرف چه داروی دیگری هستید.

تداخل دارویی راساژیلین | رازاگیلین
تداخل دارویی ممکن است عملکرد داروها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام داروهایی (از جمله داروهای با نسخه / بدون نسخه و داروهای گیاهی) که استفاده می‌کنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. دوز دارو مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید.
برخی از داروهایی که ممکن است با داروی راساژیلین تداخل کنند عبارت‌اند از: برخی از داروهایی که ممکن است با داروی راساژیلین تداخل کنند عبارت‌اند از: مکمل‌های لاغری/رژیم غذایی و مهار کننده‌های اشتها (مانند دی اتیل پروپیون (diethylpropion))، داروهای اختلال کمبود توجه (مانند اتوموکستین، متیل فنیدات)، آپراکلونیدین (apraclonidine)، بوپروپیون، بوسپیرون (buspirone)، کاربامازپین، سیکلوبنزاپرین، دئوتترابنازین (deutetrabenazine)، دکسترومتورفان، برخی از مکمل ها (مانند تریپتوفان، تیرامین)، تترابنازین، برخی از “تریپتانت” ها برای درمان سردردهای میگرنی (مانند ریزاتریپتان (rizatriptan)، سوماتریپتان (sumatriptan)، زولمی تریپتان (zolmitriptan))، والبنازین (valbenazine).
داروی راساژیلین ممکن است با داروهای مختلفی به خصوص دسته‌ای از داورها که سروتونین را افزایش می‌دهند، تداخل داشته باشد. اگر دو هفته پیش چنین داروهایی مصرف کرده‌اید حتما با پزشک خود در میان بگذارید تا راجع به تجویز داروی راساژیلین به شما محتاط باشد. داروی فلوکستین نیز می‌تواند تا چند هفته بعد از آخرین دوز مصرفی، در بدن باقی می‌ماند و با عملکرد راساژیلین تداخل کند. اگر تا ۵ هفته گذشته فلوکستین مصرف کرده‌اید، قبل از مصرف رازاگیلین ( راساژیلین )، به دکتر یا داروساز خود بگویید.
اگر شما داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می‌شوند را مصرف کنید، خطر ابتلا به سندرم یا سمیت سروتونین افزایش می‌یابد. نمونه‌هایی از این داروها عبارت‌اند از: MDMA یا “اکستازی (ecstasy)”، مخمر سنت جان (St. John’s wort)، داروهای ضد افسردگی خاصی (از جمله SSRI ها مانند فلوکستین (fluoxetine) / پاروکستین (paroxetine)، داروهای SNRI مانند دولوکستین (duloxetine) / ونلافاکسین (venlafaxine))، آمی تریپتیلین، دوکسپین.
اگر شما داروهایی که باعث خواب‌ آلودگی می‌شوند از جمله الکل، ماری جوانا، آنتی‌هیستامین‌ها (از قبیل ستیریزین (cetirizine)، دیفن هیدرامین (diphenhydramine))، داروهایی برای خواب و یا اضطراب (مانند آلپرازولام (alprazolam)، دیازپام (diazepam)، زولپیدم (zolpidem))، شل کننده‌های عضلانی (مانند کاریسوپرودول (carisoprodol)، سیکلوبنزاپرین (cyclobenzaprine)) و مسکن‌ها (مانند کدئین (codeine)، هیدروکدون (hydrocodone)) را مصرف می‌کنید، به دکتر یا داروساز خود بگویید.
راساژیلین با مهارکننده‌های MAO تداخل دارویی جدی ایجاد می‌کنند، این تداخل ممکن است حتی منجر به مرگ شود، همراه با راساژیلین از مهار کننده‌های MAO مانند (ایزوکاربوکسازید (isocarboxazid)، لینزولید (linezolid)، متیلن بلو (methylene blue)، موکلوبماید (moclobemide)، فنلزین (phenelzine)، پروکاربازین (procarbazine)، سلژیلین (selegiline)، سیفامینید (safinamide)، ترانیل سیپرومین (tranylcypromine)) استفاده نکنید. اکثر مهارکننده‌های MAO حتی نباید تا ۲ هفته قبل از شروع استفاده از داروی راساژیلین ، استفاده شوند.
قبل از مصرف راساژیلین، نباید داروهای گیاهی (مانند افدرا/ما هوانگ (ephedra/ma Huang))، داروهای سرفه و سرماخوردگی (از جمله دکسترومتورفان)، ضد انعقادها (مانند فنیل افرین / پوسیدو افدرین (phenylephrine/pseudoephedrine)) و محرک‌ها (مانند آمفتامین، افدرین، اپی نفرین، فنیل آلانین) استفاده شود، زیرا ترکیب این داروها با داروی راساژیلین می‌تواند خطر افزایش فشار خون را بالا ببرد.
نکاتی که قبل از مصرف راساژیلین باید در نظر گرفته شود
برخی از داروها برای افراد با شرایط خاص مناسب نیست و بعضی داروها نیز در صورتی‌ که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز می‌گردد؛ بنابراین بهتر است قبل از مصرف داروی راساژیلین ، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:

در صورتی که باردارید و یا به نوزاد خود شیر می‌دهید.
در صورتی‌ که هرگونه بیماری کبدی دارید.
اگر تاکنون دچار مشکلات ذهنی شده‌اید.
اگر در حال مصرف داروی خاصی هستید. این داروها شامل تمامی داروهای در دسترس است، چه برایتان تجویزشده است و چه بدون تجویز پزشک آن را مصرف می‌کنید نظیر داروهای گیاهی و داروهای مکمل.
اگر سابقه واکنش آلرژیک به دارویی را دارید.

عوارض جانبی احتمالی داروی راساژیلین | رازاگیلین
همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف‌ کنندگان نیز هیچ نوع عارضه‌ای بروز نمی‌دهند. یکسری از عوارض بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف داروی رانولازین ، از بین می‌روند. در صورت بروز مستمر هریک از عوارض می‌بایست به پزشک اطلاع داده شود:

سردرد: از پزشکتان بخواهید که یک مسکن مناسب تجویز نماید.
حرکات غیر قابل کنترل: به پزشکتان این مورد را اطلاع دهید.
سوء هاضمه، شکم درد، نفخ: غذاهای ساده مصرف کنید و از خوردن غذاهای تند و پر چرب پرهیز نمایید.
سیاهی رفتن چشم در هنگام بلند شدن: سعی کنید آرام‌تر از زمین بلند شوید.
ضعف عضلانی و عدم تعادل: در صورتی که هر کدام از این موارد آزار دهنده شد با پزشک خود مشورت نمایید.
یبوست: رژیم غذایی متعادلی داشته باشید و روزانه چندین لیوان آب بنوشید.
خشکی دهان: از آدامس‌های بدون شکر استفاده نمایید.
درد قفسه سینه، مشکلات پوستی: این عوارض را سریعاً به پزشک اطلاع دهید.

اگر علائمی در شما پدید آمد که احساس می‌کنید به‌ واسطه مصرف داروی راساژیلین می‌باشد با پزشک خود صحبت کنید.
نحوه نگهداری داروی راساژیلین | رازاگیلین

دارو را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
دارو را در جایی خشک و خنک و به دور از گرما و تابش نور مستقیم نگه‌ دارید.