داروی سیپروترون | کاربرد ، مقدار و روش مصرف ، عوارض جانبی و میزان مصرف | Cyproterone

نام تجاری

Cyprostat , Androcur

کاربرد

درمان سرطان پروستات در مردان – کنترل هایپرسکشوال (میل جنسی بالا) در مردان

اطلاعات دارویی : کلومیپرامین متعلق به گروهی از داروها به نام ضدافسردگی سه حلقه‌ای می‌باشد. این دارو به کاهش علائم تعدادی از بیماری‌ها کمک می‌کند.
افسردگی: علت دقیق افسردگی شناخته‌شده نیست. این بیماری بدون هیچ دلیل روشنی یا توسط یک رویداد در زندگی مانند مشکل در روابط، مرگ و یا بیماری خاص می‌تواند ایجاد شود. افسردگی باعث می‌شود به‌طور مداوم شما خلق‌وخوی بد داشته باشید و همچنین علائم دیگری در شما ایجاد می‌کند که باعث می‌شود با فعالیت‌های روزانه شما تداخل کند.
ترس و وسواس: ترس یا فوبیا (fobia) ترس زیاد از چیزی یا رویدادی است که فراتر از واقعیت وضعیت باشد. وسواس، افکار، تصاویر و یا اصرار ناخوشایندی است که به ذهن شما می‌آیند. هر دو این بیماری‌ها می‌تواند احساس پریشانی در شما ایجاد کند و شما را از انجام فعالیت‌های طبیعی‌تان باز دارد.
خواب حیوانی در ارتباط با حمله خواب: حمله خواب یک مشکل طولانی مدت است که بر خواب تأثیر می‌گذارد. این بیماری اغلب با یک بیماری به نام خواب حیوانی در ارتباط است. خواب حیوانی کلمه‌ای است که برای توصیف از دست دادن ناگهانی کنترل عضلات به کار می‌رود که اغلب توسط احساسی مثل خشم یا هیجان ایجاد می‌شود. این بیماری باعث می‌شود شما چیزی را رها کنید و یا تلوتلو بخورید.
کلومیپرامین (Clomipramine) می‌تواند به کاهش علائم هر یک از این بیماری‌ها کمک کند. تصور می‌شود که این دارو با تداخل در مواد شیمیایی مغز (مانند سروتونین) که ممکن است در ایجاد علائم دخیل باشند، کار می‌کند.
موارد منع مصرف داروی کلومیپرامین
• داروی کلومیپرامین خواب‌آور است، در هنگام مصرف دارو، رانندگی نکنید.
• به تاریخ انقضای کلومیپرامین توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام‌شده است، از آن مصرف نکنید.
• هرگز داروی کلومیپرامین را به کس دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
• کلومیپرامین را بیش از دوز تجویزشده توسط پزشک، مصرف نکنید.
• تداخل دارویی کلومیپرامین را چک کنید و حتماً به پزشکتان، اطلاع دهید که در حال مصرف چه داروی دیگری هستید.
تداخل دارویی کلومیپرامین
تداخل دارویی ممکن است عملکرد داروها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام داروهایی (ازجمله داروهای با نسخه / بدون نسخه و محصولات گیاهی) که استفاده می‌کنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. دوز دارو مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید.
برخی از داروهایی که ممکن است با داروی کلومیپرامین تداخل کنند، عبارت‌اند از: آنتی کولینرژیک (به عنوان مثال، آتروپین، آلکالوئیدهای بلادونا، اسکوپولامین)، داروهای مخصوص فشارخون بالا (به عنوان مثال، کلونیدین، گوانتیدین (guanethidine)، رزرپین (reserpine))، سیزاپراید، دیگوکسین، مکمل‌های تیروئید، والپروئیک اسید، داروهایی که می‌توانند باعث خونریزی / کبودی شوند (به عنوان مثال، «رقیق کننده خون» مانند وارفارین / هپارین، داروهای ضد پلاکت از جمله آسپیرین یا داروهای NSAID مثل ایبوپروفن).
اگر داروهای افزایش دهنده سروتونین را به همراه داروی کلومیپرامین استفاده نمایید، خطر سمیت به سروتونین در شما افزایش می‌یابد. اگر در حال استفاده از این داورها هستید، به پزشک خود اطلاع دهید. این داروها عبارت‌اند از: داروهای خیابانی مانند MDMA / «اکستازی»، مخمر سنت جان، داروهای ضد افسردگی خاص (از جمله SSRI ها مانند فلوکستین/پاروکستین، SNRI ها مانند دولوکستین (duloxetine) / ونلافاکسین (venlafaxine)). در نظر داشته باشید خطر ابتلا به سندرم سمیت به سروتونین زمانی افزایش می‌یابد که دوز این داروها را افزایش دهید و یا استفاده از این داروها را آغاز نمایید.
داروهایی که می‌توانند بر حذف کلومیپرامین از بدن و عملکرد آن تأثیر گذارند، عبارت‌اند از: الکل، باربیتورات‌ها (مانند فنوباربیتال)، سایمتیدین، هالوپریدول، داروهای خاص برای ریتم قلب (مانند فلکاینید / پروپافنون)، مهارکننده‌های پروتئاز HIV (مانند فوس امپرناویر (fosamprenavir))، فنوتیازین‌ها (مانند تیوریدازین (thioridazine))، برخی داروهای ضد تشنج (مانند کاربامازپین / فنی توئین)، تربینافین (terbinafine).
با توجه به اینکه مهار‌کننده‌های MAO با داروی کلومیپرامین تداخل جدی (احتمالاً منجر به مرگ) نشان می‌دهند، از مصرف همزمان این دارو با مهارکننده‌های MAO اجتناب کنید. مهارکننده‌های MAO مانند: ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساژیلین (rasagiline)، سلژیلین، ترانیل سیپرومین.
علاوه بر کلومیپرامین بسیاری از داروها ممکن است ریتم قلب (طولانی شدن زمان QT) را تحت تأثیر قرار دهند، از جمله: آمیودارون (amiodarone)، موکسی فلوکساسین (moxifloxacin)، پروکائین آمید (procainamide)، کینیدین (quinidine)، سوتالول (sotalol)؛ بنابراین، قبل از استفاده از کلومیپرامین، یک لیست از تمام داروهایی که استفاده می‌کنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید.
استفاده همزمان کلومیپرامین با یک سری از داروها ممکن است خطر تشنج را افزایش دهد، این داروها عبارت‌اند از: ایزونیازید (INH)، فنوتیازین‌ها (به عنوان مثال، تیوریدازین)، تئوفیلین و یا داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای (به عنوان مثال، دزیپرامین).
اگر داروها یا مواد خواب‌آور مانند: الکل، آنتی‌هیستامین‌های خاص (از قبیل ستیریزین، دیفن ‌هیدرامین (diphenhydramine))، داروهای خواب و یا اضطراب (مانند دیازپام (diazepam) و زولپیدم (zolpidem))، شل کننده‌های عضلانی و داروهای ضد درد و مسکن (مانند کدئین (codeine)) مصرف می‌کنید، حتماً به پزشک خود بگویید.
برچسب روی تمام داروهایتان به‌خصوص داروهای ضد درد یا تب (مثل آسپرین، داروهای غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند آسپیرین، ایبوپروفن (ibuprofen) و ناپروکسن) را بررسی کنید، زیرا استفاده آن‌ها همراه با کلومیپرامین ، خطر خونریزی را افزایش می‌دهد. اگر پزشک به شما آسپرین با دوز پایین (معمولاً ۳۲۵-۸۱ میلی‌گرم در روز) را برای پیشگیری از حمله قلبی یا سکته مغزی تجویز کرده است، باید این دارو را حتماً مصرف کنید. حتماً راجع به مصرف این دارو با داروهای دیگر با داروساز خود مشورت کنید.
برچسب روی تمام داروهایتان را (مانند داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی) بررسی کنید؛ زیرا آن‌ها ممکن است، مواد تشکیل‌دهنده‌‌ی خواب‌آور و ضد احتقان داشته باشند که فشارخون و ضربان قلب را افزایش دهد. راجع به مصرف کلومیپرامین با داروساز خود مشورت کنید.
سیگار کشیدن سطوح خونی داروی کلومیپرامین را کاهش می‌دهد. دکتر بگویید اگر سیگار می‌کشید یا به تازگی سیگار کشیدن را ترک کرده‌اید، به دکتر خود اطلاع دهید.
نکاتی که قبل از مصرف کلومیپرامین باید در نظر گرفته شود
برخی از داروها برای افراد با شرایط خاص مناسب نیست و بعضی داروها نیز درصورتی‌که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز می‌گردد؛ بنابراین بهتر است قبل از مصرف داروی کلومیپرامین ، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:
• اگر باردارید یا به نوزادتان شیر می‌دهید.
• اگر پرکاری غده تیروئید دارید.
• اگر مشکل کبدی دارید.
• اگر شما صرع یا دیابت شیرین دارید.
• اگر طی یک مدت طولانی مشکل یبوست داشته‌اید.
• اگر مشکل دفع ادرار یا پروستات دارید.
• اگر مشکل قلبی-عروقی دارید.
• اگر شما مشکل سلامت روان (به‌طور خاص، اختلال دوقطبی یا روان‌پریشی) دارید.
• اگر مبتلابه گلوکوم (افزایش فشار در چشم) هستید.
• اگر به شما گفته شده است که شما فئوکروموسیتوم (یک تومور در غده آدرنال) دارید.
• اگر شما بیماری پورفیری (اختلال خونی ارثی نادر) دارید.
• اگر در حال مصرف داروی خاصی هستید. این داروها شامل تمامی داروهای در دسترس است، چه برایتان تجویزشده است و چه بدون تجویز پزشک آن را مصرف می‌کنید نظیر داروهای گیاهی و داروهای مکمل. به خصوص اگر اخیراً داروی ضد افسردگی مانند داروهای مهارکننده مونو آمین اکسیداز (MAOI) مصرف کرده‌اید.
• اگر سابقه واکنش آلرژیک به دارویی دارید.
عوارض جانبی احتمالی داروی کلومیپرامین
همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند؛ اما بسیاری از مصرف ‌کنندگان نیز هیچ نوع عارضه‌ای بروز نمی‌دهند. یکسری از عوارض بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می‌روند. در صورت بروز مستمر هریک از عوارض می‌بایست به پزشک اطلاع داده شود:
• خشکی دهان، یبوست، تاری دید، احساس خواب‌آلودگی، سرگیجه یا خستگی، سردرد، احساس مریضی، اسهال، احساس ضعف و یا سرگیجه به‌خصوص هنگام بلند شدن از حالت نشسته یا خوابیده، تغییر نتایج آزمایش خون مانند تغییر ECG، عرق کردن، گرگرفتگی، مشکل در دفع ادرار، افزایش اشتها، احساس اشتباه، احساس اضطراب و بی‌قراری، اختلال در خواب، عدم تمرکز، احساس لرز، ضعف عضلانی، بثورات خارش‌دار پوست، تغییر وزن، تغییرات عملکرد جنسی، حساسیت پستان، تغییرات در طعم و مزه، زنگ زدن گوش، خمیازه کشیدن
اگر علائمی در شما پدید آمد که احساس می‌کنید به‌واسطه مصرف داروی کلومیپرامین می‌باشد با پزشک خود صحبت کنید.
نحوه نگه داری داروی کلومیپرامین
• تمامی داروها را دور از دسترس کودکان نگه‌ دارید.
• دارو را در جای خنک، خشک و دور از گرما و تابش نور مستقیم نگه‌ دارید.